Gisteren stuitte ik al op de draak van mijn research interne editor. Ik veroorloofde me om wel de maanstand van 28 januari 1547 op te zoeken en wat andere kleine details. Na een flinke preek van mijn redacteur om niet terug te lezen of dingen uit te zoeken (geen OCD gedrag, dit is een eerste kladversie, was ik ook maar zo in het huishouden :D), probeer ik dan vandaag door te gaan met hoofdstuk twee. Waarom dacht ik ook alweer dat historische fictie me gemakkelijker af zou gaan dan bv fantasy?
Juist omdat ik zo lang niet geschreven had en ik probeerde een suspense roman idee weg te drukken nadat ik met een handleiding in mijn hand een traphekje voor mijn dreumes moest installeren (sommige mensen kunnen gewoon geen handleidingen schrijven!), moest ik echt even de knop omzetten. Pas aan het einde had ik het gevoel dat ik erin kwam, maar om half elf was ik echt op en met 2012 woorden mag ik best wel tevreden zijn. Helemaal met, ironisch genoeg, de laatste paragraaf van hoofdstuk 1 die zoals Murphy betaamt, vermoedelijk zal sneuvelen tijdens het herschrijven. Maar goed, vol frisse moed beginnen we aan dag 2.
